Poznati kritičar i lingvista Noam Čomski, jedan od klasičnih glasova intelektualnog neslaganja u posljednjoj deceniji, sastavio je spisak deset najčešćih i najefikasnijih strategija kojima pribjegavaju „skrivene“ agende da bi manipulisali stanovništvom putem medija. Istorijski, mediji su se pokazali vrlo efikasnim za usmjeravanje javnog mnjenja. Zahvalјujući medijskim parafemalijama i propagandi, stvoreni su ili uništeni društveni pokreti, opravdani ratovi, utišana finansijska kriza, podstaknuta nekim drugim ideološkim strujama, pa čak i fenomenom medija kao proizvođača stvarnosti u kolektivnoj psihi. Međutim, kako otkriti najčešće strategije za razumijevanje ovih psihosocijalnih alata u kojima sigurno učestvujemo? Podsticanje gluposti, promovisanje osjećaja krivice, distrakcije ili konstruisanje vještačkih problema, a zatim magično rješavanje, samo su neke od ovih taktika.
- Strategija odvraćanja pažnje
Primarni element društvene kontrole je strategija distrakcije koja treba da odvrati pažnju javnosti od važnih pitanja i promjena utvrđenih od strane političkih i ekonomskih elita, tehnikom „poplave“ beznačajnih informacija.
- Kreirati problem, a zatim ponuditi rješenje
Ova metoda se takođe naziva i „problem-reakcija-rješenje“. Stvaranje problema – situacije koja izaziva neku reakciju javnosti. Na primjer, pustite da se nasilje u urbanim sredinama odvija, ili pojača, organizujte krvave napade kako bi javnost bila za zakone i politike bezbjednosti podnosioca na uštrb slobode.
- Strategija postepenosti
Ako želite da nešto bude prihvaćeno, samo to primijenite postepeno, na kapalјku, uzastopno. Tako su nametnuti novi socioekonomski uslovi (neoliberalizam) tokom 1980-ih i 1990-ih: minimalno učešće države, privatizacija, nesigurnost, fleksibilnost, ogromna nezaposlenost, plate, … Toliko puno promjena bi dovele do revolucije da su bile primijenjene odjednom.
- Strategija odlaganja
Drugi način da se prihvati nepopularna odluka je da se ona predstavi kao „bolna i neophodna“, čime se postiže odobravanje javnosti biti za buduću primjenu jedne takve odluke. Lakše je prihvatiti buduću žrtvu nego neposredan masakr.
- „Spustiti se na dječiji nivo“
Većina oglasa za širu javnost koristi govor, argumente, lјude, a posebno dječiju intonaciju, što često asocira na slabašnost, kao da je gledalac malo dijete ili mentalno zaostao.
- Iskoristiti emocionalnu, a ne racionalnu stranu
Iskorištavanje emocionalnog aspekta je klasična tehnika izazivanja kratkog spoja u racionalnoj analizi, i na kraju, uticaj na kritički osjećaj pojedinca.
- Držati javnost u neznanju i mediokritetu
Koristeći se ovom strategijom, činite javnost nesposobnom da razumije tehnologije i metode koje se koriste za kontrolu i poroblјavanje.
- Podstaći javnost da bude zadovoljna mediokritetom
Uvjerite javnost da je moderno biti glup, vulgaran i neobrazovan…
- Jačanje samokrivice
Prepustiti pojedincima da krive sebe za sopstvenu nesreću, zbog neuspjeha njihove inteligencije, njihove sposobnosti ili njihovog truda. Dakle, umjesto da se pobune protiv ekonomskog sistema, samoobezvređivanje i krivica pojedinca, stvara depresiju, čiji je efekat inhibicija postupka. A bez akcije, nema revolucije!
- Upoznati pojedinca bolјe nego sebe
Tokom proteklih 50 godina, ubrzani napredak nauke stvorio je sve veći jaz između javnog znanja i onog kojeg posjeduju i kojim upravlјaju dominantne elite. Zahvalјujući biologiji, neurobiologiji i primijenjenoj psihologiji, „sistem“ je uživao u sofisticiranom razumijevanju lјudskih bića, i fizički i psihološki. Sistem se bolјe upoznao sa običnim čovjekom nego sa samim sobom. To znači da, u većini slučajeva, sistem vrši veću kontrolu i veliku moć nad pojedincima, veću nego pojedinci nad sobom.
Izvor: noam-chomsky
Sloboda_Narodu
Add comment